Założycielem stylu był urodzony 27 lipca 1923, Koreańczyk, Choi Yeong-Eui, który po przybyciu do Japonii przybrał imię Masutatsu Oyama.
Stworzona przez niego Międzynarodowa Organizacja Karate Kyokushin-kaikan (International Karate Organization Kyokushin-kaikan, w skrócie IKO) była do momentu jego śmierci w 1994 r. największą organizacją sztuk walki na świecie. Po śmierci Masutatsu Oyamy ogłoszono, że na mocy testamentu sukcesorem zmarłego i nowym liderem światowego kyokushin jest Akiyoshi Shokei Matsui.
Nazwa kyokushin pochodzi od japońskich słów:
kyoku – biegun, ekstremum, najwyższa ranga;
shin – prawda, prawdziwość, rzeczywistość.
Słowo "kyokushin" tłumaczone jest najczęściej jako ekstremum prawdy, dążenie do poznania prawdy, zaś nazwa Kyoku-shin-kai oznacza stowarzyszenie na rzecz poznania ostatecznej (najwyższej) prawdy[1]. W wolnym tłumaczeniu również droga ku prawdzie.
KARATE KYOKUSHIN to wszechstronny system wychowania i rozwoju psychofizycznego oparty o sztukę walki, będący syntezą wschodniej tradycji i nowoczesnych metod treningowych.
W sensie technicznym KARATE KYOKUSHIN to umiejętność walki oparta głównie o uderzenia i kopnięcia, ale do treningów wprowadzane są także chwyty. Nasi adepci są szkoleni zarówno w kierunku walki w przepisach sportowych jak i samoobrony - walki bez ograniczeń.
Walka sportowa - wg. przepisów dla dorosłych - rozwija u ćwiczących umiejętność reakcji na różne zachowania przeciwnika, odwagę i odporność na ból. Między innymi dlatego o KYOKUSHIN mówi się "najtwardsze karate". Wprowadzenie przepisów do walki uniemożliwia zastosowanie najbardziej niebezpiecznych technik, ale z drugiej strony pozwala na możliwą do przyjęcia w XXI wieku, to znaczy w miarę bezpieczną, konfrontację umiejętności zawodników, także przy użyciu pełnej siły.
Prowadzony równolegle trening technik niedozwolonych w walce sportowej, przygotowuje adepta do wykorzystania zdobytych umiejętności w samoobronie.
W sensie wychowawczym KARATE KYOKUSHIN to przede wszystkim szkoła woli i charakteru, który kształtuje się podczas ciężkich treningów, obozów i walk. W czasie treningu czy walki znaczenie mają tylko umiejętności i duch walki ćwiczącego. Nieważny jest jego status materialny czy pozycja społeczna. Nie ważne jakim przyjechał samochodem, czy kim są jego rodzice. Wszystko zależy od jego zaangażowania. Po dłuższym okresie treningu na drugi plan schodzą nawet wrodzone zdolności, a o wyniku szkolenia decyduje głównie pracowitość adepta.
W szkoleniu poza nauką technik karate zwracamy uwagę na wszechstronny rozwój sprawności fizycznej niezbędnej do rzeczywistego opanowania umiejętności walki. Tak wiec na wszystkich etapach treningu pracujemy nad siłą, wytrzymałością, gibkością (czyli "rozciąganiem"), szybkością i koordynacją ruchową. Znaczący wzrost sprawności fizycznej jest pierwszym widocznym efektem podjęcia treningów KYOKUSHIN.
W treningu dzieci główny nacisk położony jest na rozwój sprawności fizycznej i wychowanie. Trening technik KARATE zajmuje początkowo tylko ok. 20% czasu zajęć. Reszta do dobrane do wieku adeptów zabawy ruchowe i ćwiczenia ogólnorozwojowe.
W przypadku młodzieży i dorosłych nauczanie ukierunkowane jest na zdobycie realnych umiejętności walki zarówno w przepisach sportowych jak i w samoobronie.